باید بپذیرم 
میان من و تو 
فاصله ها بی نهایت اند...
باید بپذیرم 
بی نهایت در هیچ عددی گنچانده نمی شود...
در گذرگاه زندگی
ناگهان
 هم مسیر شدیم
تو مراد بودی و من مرید...
تو در فرود...من هم در فرود
کنار هم بودیم
شانه به شانه 
چشم در چشم اما...
دنیایی فاصله میان ما بود...
ولی عشق نمی فهمید
فاصله بود
به درازای یک عمر
یک قرن
یک زندگی
و نمی فهمیدیم...

مگر می توان  عشق را سرزنش کرد...
مگر می توان؟

در منطق عشق
فاصله
تعریف نشده است..
و من نمی دانستم...
گاهی می شود فاصله را با اندکی عشق پر کرد...
گاهی فاصله با عشق
تعریف می شود...

..

کاش می دانستیم🥀

19مرداد...s
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته های سعیده استوار